«لغت نامه دهخدا»
[اِ دِ] (ع مص) برگشتن. میل کردن. روی برگردانیدن. || دروغ گفتن. || بسیار گفتن. || بلند کردن آواز. || شتافتن. شتاب نمودن. || بتکلف افزودن در سخن. || بدرشتی و عنف در شدن. سختی و درشتی نمودن در سخن. || نزدیک مرگ رسیدن. || برداشتن. || سبک بردن. (منتهی الارب). ببردن. (تاج المصادر بیهقی). || شتابانیدن. شتاباندن. || افکندن ستور کسی را. (منتهی الارب). || هلاک کردن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). || بسخن باطل کردن سخن کسی را. || دشمنی ورزیدن. (منتهی الارب).