ازرش

«لغت نامه دهخدا»

[ ] (اِخ) خلیجی در بحرالروم: از آن [ دریای روم ] خلیجی بناحیت شمال کشاند نزدیک رومیه، طول آن پانصدمیل و آنرا ازرش میخوانند. (مجمل التواریخ و القصص ص 473). ابن رسته کلمه را «اذریس»(1) (ص 85) و ابن خردادبه «ادریس»(2) (ص 231) آورده اند. (مجمل التواریخ ص 473 ح 7).
(1) - اذرس (حاشیه).
(2) - اوطس (حاشیه).