«لغت نامه دهخدا»
[اَ رَ] (اِخ) پسرعموی کیافخرالدین و کیاویشتاسپ، رؤسای خاندان جلال، که مدتی کوتاه پس از مرگ فخرالدوله حسن، در مشرق مازندران حکومت میکرد. (سفرنامهء مازندران و استراباد رابینو ص 46 از ظهیرالدین).