ازگل

«لغت نامه دهخدا»

[اَ گِ] (اِ)(1) ازگیل. و در لاهیجان، کلاردشت و گرگان بنام کُنوس، کُنُس، کُندُز، و در کتول باسم کُندُس نامیده میشود. و رجوع به ازگیل شود.
(1) - Mespilus germanica. Neflier.