«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع اِ) شبی از شبهای محاق. (منتهی الارب). ماه که چون باریک شود و به آخر رسد. (مؤید الفضلاء). || ماه آخر ماه. (منتهی الارب). الهلال آخر الشهر. (قطر المحیط).