«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) گمان بردن بکسی نیکی یا بدی را. || تهمت کردن. (منتهی الارب). اتهام. متهم کردن. (تاج المصادر بیهقی). متهم گردانیدن. (زوزنی). تهمت زدن. تهمت افکندن. اتهام. زَنّ. زنون.