«لغت نامه دهخدا»
[اَزْیْ] (ع مص) اُزیّ. فراهم آمدن بسوی آن. (منتهی الارب). مقبوض شدن. || پیش آمدن کسی را بوجهی که خود سلامت ماند و او را بفریبد. (از منتهی الارب). || فراهم کردن. || در مشقت انداختن کسی را. || کم کردن مال. (منتهی الارب).