اژدهادوش

«لغت نامه دهخدا»

[اَ دَ ها] (اِخ) لقبی که ضحاک را داده اند بدان جهت که از دوش او دو مار رسته بود :
بدید او [ کاوه ] چو بدعهد ضحاک را
چنان اژدهادوش ناپاک را.فردوسی.
نخواهیم بر گاه ضحاک را
مر آن اژدهادوش ناپاک را.فردوسی.
رجوع به اژدها و دوش اژدها شود.