اژی ژس

«لغت نامه دهخدا»

[اُ ژِ] (اِخ)(1) یا اژی گس. پادشاه قدیم تِب که در زمان وی طوفانی بود و بِئُوسی و قسمتی از آتیک را در دریا فروبرد.
(1) - Ogyges. Ogygos.