«لغت نامه دهخدا»
[اَ] (ع اِ) جِ اَسْرار. ججِ سرر. خط هاء کفّ و پیشانی. (دستور اللغه). || اساریر وجه؛ خطوط آن. || خوبی روی و هر دو رخسار. (منتهی الارب).