اسپاناخ

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (اِ)(1) اسپاناغ. اسپناج. اسفناج. سفاناخ. اسپانخ. اسفاناخ. سپناخ.
(1) - epinard و اصل ریشهء اپی نار فرانسه از همین کلمهء فارسی است و بغلط لغویون فرانسه گفته اند عربی است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر