اسپوهن

«لغت نامه دهخدا»

[اِ پُهْنْ] (اِخ)(1) یکی از مشاهیر دانشمندان کشور آلمان، مولد بسال 1792 م. در دورتموند و وفات 1824. وی کتابی دربارهء اخلاق مصریان باستان و زبان آنان نوشت و آثار بسیار در جغرافیا و تاریخ و ادبیات عتیقه نیز از او بیادگار مانده است و بعض آثار مؤلفان باستان لاتن و یونان را هم انتشار داده.
(1) - Spohn.