«لغت نامه دهخدا»
[اِ پَ بَ خوَرْ / خُرْ رَ / رِ](اِ مرکب) اسفهبدخورّه. (جهانگیری). اشراقیان فارس نفس ناطقه را گویند که آن قوّت متکلمهء انسانی است. (برهان).