استاش

«لغت نامه دهخدا»

[اُ] (اِخ)(1) (سن...) وی سربازی در سپاه طرایانوس (تراژان) بود و در زمان ادریانوس بشهادت رسید. ذکران او 20 سپتامبر است.
(1) - Eustache (Saint).