استام

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (اِ)(1) آتش کاو آهنین. مِحَشّ. مِحَشّه. مِسعر. مِسعار. مِحراک. محضاء. مِحْضَب. مِحْضَج. مِحراث. || سیخ که در تون حمام و تنور نانوائی بکار برند. || کفچهء آتشدان. || بیلچه. مقحاه. مِسحاه. مجرفه. خاک انداز. خیسه. چمچه. کمچه.
(1) - Attisoir. Ringard. Tire-braise. Tisonnier.