است اپلاست

«لغت نامه دهخدا»

[اُ تِ اُ] (فرانسوی، اِ)(1)اُسْتِاُپلاست ها. بعضی مصنفین آنها را سلول عظمی نامیده اند. جزء مشخص استخوانند که هر جا استخوانی هست به این مجاری شناخته میشود. در بین طبقات و در مراکز عظام چه در مادهء اسفنجی بسیار رخو و چه در مادهء متکاثف و صلب دیده میشوند. این مجاری کلیهً بشکل جوف صغیری هستند که گاهی بیضی و گاهی عدسی یا کثیرالسطوح اند. در استخوان تازه مراکز این جوف ها بنظر براق آید مثل اینکه مایعی در آنها باشد، اما در عظام یابسه چه در تجاویف و چه در مجاری بسیار صغاری که از آنها منشعب میشود به سبب وجود بخار بنظر سیاه رنگ می آید. (جواهرالتشریح تألیف علی بن زین العابدین همدانی ص 22 و 23).
(1) - Osteoplastes.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر