«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) احمق شمردن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (زوزنی). || کار احمقانه کردن. || گول و بی عقل شدن. (منتهی الارب).
