«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) بعاریت خواستن، چنانکه شتری ماده را از کسی. طلب الاخبال. (تاج المصادر بیهقی): استخبلنی ناقه؛ ماده شتری از من بعاریت خواست. (منتهی الارب).