«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) استذناب امر؛ کامل و راست شدن کار. (منتهی الارب). || دنبال یا از پس چیزی گرفتن. (تاج المصادر بیهقی). استذناب کسی؛ سپس وی رفتن.