آهوی

«لغت نامه دهخدا»

(اِ) (در حال اضافه) عیب :
ولیکن نبیند کس آهوی خویش
ترا روشن آید همی خوی خویش.فردوسی.
چنین گفت آنکس که آهوی خویش
ببیند بگرداند آیین و کیش.فردوسی.
چه فرمائیَم چیست نیروی من
تو دانی هنرها و آهوی من.فردوسی.
هر آنکس که آهوی تو با تو گفت
همه راستیها گشاد از نهفت.فردوسی.