استره

«لغت نامه دهخدا»

[اِ رِ] (اِخ) (خاندان...) خاندانی از اشراف فرانسه، که شعبهء بسیار مشهور آن، شعبهء پیکاردی(1) است و از این شعبه است: ژان(2)، فرمانده بزرگ توپخانه (1486 - 1571 م.). انتوان(3)، پسر ژان، فرمانده بزرگ توپخانه (1507 - 1600 م.). گابریل(4)، مولد کاخ بوردزیِر (تورِن) دختر انتوان، محبوبهء هانری چهارم، که از وی دو پسر داشت: سِزار و الکساندر دُواندُم (1573 - 1599). فرانسواآنیبال(5)، مارکی دُکَر، مارشال فرانسه (1573 - 1670). ژان، پسر فرانسوای مزبور، مارشال فرانسه، مولد پاریس. وی در محاربات آنتیل شرکت داشت و کایِن را از هلندیها بازگرفت (1624 - 1707). ویکتورماری(6)، پسر ژان اخیر، مارشال فرانسه و معاون امیرالبحر، مولد پاریس (1660 - 1737 م.).
(1) - Picardie.
(2) - Jean.
(3) - Antoine.
(4) - Gabrielle.
(5) - Francois-Annibal.
(6) - Victor-Marie.