استصماغ

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) درخستن درخت صاب را تا از آن شیرهء تلخ بیرون آید مانند صبر. (منتهی الارب). درخستن درخت شیره دار تا شیره از آن برآید. صمغ از درخت بیرون آوردن. || صمغ از کسی خواستن. (منتهی الارب). || قرحه شدن به بدن کسی. (منتهی الارب). قرحه به بدن درآمدن.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر