استعجاب

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) شگفتی. شگفتی نمودن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). بشگفت آمدن از چیزی. (منتهی الارب).
-استعجاب کردن؛ عجیب شمردن. غریب شمردن.