«لغت نامه دهخدا»
[یَ] (اِخ) تخلص دو شاعر، یکی از اهل یزد و دیگری از مردم اصفهان. و آیتی اصفهانی معلم کُتّاب بوده و خط نستعلیق نیکو می نوشته.
