استقباح

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) زشت شمردن. (منتهی الارب). زشت داشتن چیزی. (زوزنی). ضد استحسان: ما یستقبح ذکره.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر