«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) خرق صف. صف شکستن. یقال: هم یستمهون فی البهم؛ ای یخرقون الصفوف فی الحروب فلایقدر علیهم. (منتهی الارب)؛ ایشان میشکنند صف ها را در جنگ و کسی را قدرت غلبهء بر آنان نیست.