استندار

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) استندره؛ رآه نادراً. || استندر القوم اثره؛ تتبعوه. || استندر المالُ الرطبَ؛ تتبعه. (المنجد).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر