«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) بأسیری گردن دادن. گردن نهادن به اسیری. خویشتن فرا اسیری دادن. (تاج المصادر بیهقی). || آسان داشتن. || آسان شدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). آماده گشتن کار: استیسر له الامر.