اسحاقیه

«لغت نامه دهخدا»

[اِ قی یَ] (اِخ) صنفی از فرقهء کیسانیه منسوب به اسحاق بن عمر. (مفاتیح العلوم). اصحاب اسحاق بن عمر، سومین فرقه از کیسانیه از فرق پنجگانهء شیعه. (بیان الادیان ص 35). الاسحاقیه، مثل النصیریه قالوا حل الله فی علی رضی الله عنه. (تعریفات جرجانی). فرقه ای از نصیریه اند که گویند ذات احدیت در وجود امیر مؤمنان علیه الصلوه و السلام حلول کرده است. تعالی الله عن ذلک علواًکبیراً، و شرح طریقهء آنان در ضمن معنی لفظ نصیریه بیاید انشاءالله تعالی. (کشاف اصطلاحات الفنون). نام فرقه ای است که بعقیدهء ایشان هیچ زمانه خالی از پیغمبری نمیباشد تا قیامت. (آنندراج از چراغ هدایت).