اسدالله

«لغت نامه دهخدا»

[اَ سَ دُلْ لاه] (اِخ) (میر...) امیر علیشیر نوائی گوید: جوانی خوش طبع است. این معما به اسم کدا و امین، او راست:
ای سرو خرامان ز کدامین چمنی تو
هر جا که روی جلوه کنان جان منی تو.(1)
(ترجمهء مجالس النفایس ص 97).
(1) - سرو خرامان کنایه از الف است که چون به «کدامین» که مادهء معماست بیفزاید، «کدا» و «امین» شود.