اسراج

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (ع مص) روشن کردن چراغ و فراگرفتن آن. (منتهی الارب). چراغ را افروختن. (زوزنی). چراغ فراگرفتن. (تاج المصادر بیهقی): و یقال انه کان یسرج علی قبره [ قبر اسقلبیوس ] کل لیله الف قندیل. (عیون الانباء ج 1 ص 16 س 3). || زین بر ستور نهادن. زین نهادن اسب را. (منتهی الارب). زین برکردن ستور. (تاج المصادر بیهقی).