اسطانس رومی

«لغت نامه دهخدا»

[اُ نِ سِ] (اِخ)(1) حکیمی از مردم اسکندریه. او از مشاهیر اهل صناعت یعنی کیمیا (زرسازی) است و او را چنانکه خود گوید هزار کتاب و رساله در عمل کیمیا بوده است، از جمله: کتاب محاوره اسطانس توهیر ملک الهند. (از ابن الندیم).
.(فلوگل)
(1) - Ostanes.