«لغت نامه دهخدا»
[اَ عَ] (اِخ) ابن یعفر. یکی از بقایای نسل بنی حمیر از ملوک یمن. وی در مائهء سوم هجری در قلعهء کهلان یمن حکمرانی داشت و پس از تاریخ 270 ه .ق . با علی بن فضل که از قرامطه بود جنگها کرد. (قاموس الاعلام ترکی).