«لغت نامه دهخدا»
[اَ عَ اَ فَ] (اِخ) صالح زاده احمدبن شیخ الاسلام محمد صالح افندی. وی برادر شیخ الاسلام محمدافندی و خود یکی از علمای نامدار عثمانی است. وی در زمان سلطان سلیم ثالث جالس مسند مشیخت بود. پس از اکمال تحصیل و نیل بمراتب عالیهء علمی قاضی مکه و استانبول شد و در سنهء 1205 ه .ق . قاضی عسکر اناطولی و در سال 1208 قاضی عسکر روم ایلی گردید و در تاریخ محرم 1218 بمسند مشیخت ترفیع یافت و مدت سه سال و پنج ماه در این مقام عالی ببود و در نتیجهء روشن فکری و تجویز نظامات جدیده مردمان شریر و نادان بضد وی برخاستند و او بنا بمصلحت معزول شد و در وقعهء مؤلمهء سلطان سلیم خان بزحمت و صعوبت بسیار از تسلط رَجّاله و اشرار رهائی یافت. در زمان جلوس سلطان محمودخان ثانی بسال 1223 ه .ق . در ماه جمادی الاَخر بار دیگر مسند شیخ الاسلامی را اشغال کرد ولی بیش از سه ماه و ده روز در این مقام نماند و باجبار مردمان آشوب طلب معزول شد و در سنهء 1230 درگذشت. (قاموس الاعلام ترکی).