اسفندان

«لغت نامه دهخدا»

[اِ فَ] (اِ)(1) شجرالاسفندان تخم آن حُرف است. (ذخیرهء خوارزمشاهی). اسپندان. رجوع به حُرف و حب الرشاد و اسفندان گرد شود.
.(دزی ج1 ص22)
(1) - Erable.