«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) نزدیک شدن. (تاج المصادر بیهقی). نزدیک آمدن: اسقبت الدار؛ نزدیک شد سرای. (از منتهی الارب). || نزدیک گردانیدن. (تاج المصادر بیهقی). بنزدیک کردن. (زوزنی). نزدیک کردن: اسقبتها؛ نزدیک گردانیدم او را. (منتهی الارب).