ائمه

«لغت نامه دهخدا»

[اَ ءِمْ مَ] (ع اِ) جِ امام. بزرگان. سران. پیشوایان : یکی را از بزرگان ائمه پسری وفات یافت. (گلستان باب هفتم).
- ائمهء جماعت؛ پیش نمازان.
- ائمهء راشدین، ائمهء هدی، ائمهء اثناعشر، -ائمهء اطهار؛ دوازده امام از نسل علی و فاطمه علیهماالسلام.
- ائمهء لغت، ائمهء نحو؛ قدوه ها و ارکان لغت و نحو.