ابال

«لغت نامه دهخدا»

[اُبْ با] (ع ص، اِ) جِ آبِل، به معنی استاد و دانا بچرانیدن شتر. || اشتری که به گیاه تر کفایت کند از آب.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر