ابام

«لغت نامه دهخدا»

[اُ] (اِخ) اُبام و اُبَیِّم، نام دو راه کوهستانی است به نخلهء یمانیه و میان آن دو کوهی است که به یک ساکت پیمایند.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر