ابتدائی

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ص نسبی) اولی. آغازی. شروعی.
- محکمهء ابتدائی یا بدایت؛ محکمهء دون استیناف.
- مدرسهء ابتدائی؛ مدرسهء دون متوسطه که کودک بار اول در آن درس فرا گیرد و مدت آن در ایران فع پنج سال باشد.