ابتع

«لغت نامه دهخدا»

[اَ تَ] (ع ص) قوی سخت مفاصل. مؤنث: بَتْعاء. ج، بُتع.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر