یراق باف

«لغت نامه دهخدا»

[یَ] (نف مرکب) که بافتن ریشه های زرین یا سیمین اطراف جامه پیشه دارد. (یادداشت مؤلف). || (ن مف مرکب) یراق بافته. بافته شده به گونهء یراق یا با یراق. مطرز.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر