«لغت نامه دهخدا»
[یَ رَ] (اِ) در تداول عامهء مشهد، رفیق. برادر. و غالباً به طور تمسخر گویند. و اصل آن یار و یاره و یارک است. (یادداشت پروین گنابادی).
