یساول باشی

«لغت نامه دهخدا»

[یَ وُ] (ترکی، اِ مرکب)مرکب از یساول + باشی (= مهتر و رئیس). مهتر یساولان. رجوع به یساول شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر