«لغت نامه دهخدا»
[یَ] (نف مرکب) نگاهبان خوابگاه. پاسبان. یتاقدار : اگرچه پاسبان و یطاق داران بسیارند، هم ایمن نیستم. (سمک عیار ج1 ص250).
