«لغت نامه دهخدا»
[یَ] (ع اِ) جِ یعمور. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب). بزغالگان. || (اِخ) موضعی و درختی است به روایت قطرب، یعموره مثله و در این کلمه منسوب به خطاست. (از منتهی الارب). رجوع به یعمور شود.