یعقوب

«لغت نامه دهخدا»

[یَ] (اِخ) ابن مصطفی فنایی اماسی رومی جلوتی حنفی، معروف به یعقوب عفوی. دانشمند متصوف و واعظ ترک بود. بیشتر تألیفاتش به عربی است. وی به سال 1149 ه . ق. درگذشت. از آثار اوست: 1- نتیجه التفاسیر. 2- المفاتیح شرح المصابیح. 3- الوسیله العظمی لحضره النبی المجتبی. 4- الحاقات علی التجلیات. 5- خلاصه البیان فی مذهب النعمان. 6- کنز الواعظین. (از اعلام زرکلی).