یعقوب

«لغت نامه دهخدا»

[یَ] (اِخ) میریعقوب یا یعقوبی. اصلش از قم و مولدش کاشان بود و پیشهء خیاطی داشت. به سال 988 ه . ق. درگذشت. از اشعار اوست:
دوشینه یکی وصف جمال تو ادا کرد
نادیده رخت مهر تو جا در دل ما کرد.
(از صبح گلشن ص615) (از فرهنگ سخنوران).
سیدیعقوب خیاط، متولد کاشان و متوفی به سال 988 ه . ق. از شعرای قرن دهم هجری بود. بیت زیر بدو منسوب است:
هر صدا کز کوه کندن تیشهء فرهاد داد
داد این معنی که از بیداد شیرین داد داد.
(از مجمع الخواص ص96).
و رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود.