یقائق

«لغت نامه دهخدا»

[یَ ءِ] (ع ص، اِ) جِ یقق. بیض یقائق؛ سپیدهایی نیک سپید. (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به یقق شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر