یال پوش

«لغت نامه دهخدا»

(نف مرکب) پوشندهء یال. || (اِ مرکب) پوشش یال. جامه که روی یال اسب اندازند. جامه که بدان یال اسب پوشند.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر